Skip To Content
Alles bekijken
Unesco Werelderfgoed
Diverse locaties, Al Ain
Al Ain, (‘de bron’) is een rijke historische tuinstad en een van de oudste permanent bewoonde plaatsen ter wereld. Vroeger was Al Ain een belangrijke groene oase op de karavaanroute tussen de VAE en Oman. Tegenwoordig staat de stad op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Al Ain is door Unesco aangewezen als cultureel erfgoed en omvat zes oases in Al Ain en de archeologische sites van Bidaa Bint Saud, Jebel Hafit en Hili. Deze eeuwenoude locaties vertellen het verhaal van de prehistorische culturen die al vanaf de nieuwe steentijd in de woestijn leven en nodigen je uit om in het verleden te duiken.
Bidaa Bint Saud
Ten noorden van Al Ain zijn eeuwenoude stenen graftombes ontdekt op de Garn bint Saud, een grote gelaagde rots die boven de woestijn en boerderijen uittorent. De grootste van deze tombes is rechthoekig van acht meter lang en zes meter breed. Hoewel sommige van deze graftombes meer dan 5000 jaar oud zijn, zijn veel van deze tombes in de bronstijd en ijzertijd hergebruikt.
Bij opgravingen in dit gebied zijn veel voorwerpen gevonden, waaronder tweesnijdende zwaarden. Zo’n 1.500 m ten westen van Garn bint Saud is ook een 3000 jaar oude falaj ontdekt. Dit is een traditioneel irrigatiesysteem. Dit bouwkundige wonder werd gebruikt om grondwater naar het oppervlak te brengen, en benadrukt de vindingrijkheid van de mensen die hier woonden. Deze falaj, samen met andere exemplaren in Hili-archeologiepark, de rest van de VAE en Oman, zijn het vroegste bewijs voor het gebruik van dergelijke irrigatietechnieken ter wereld. In de buurt van de falaj is ook een groot gebouw gevonden van uit modder gebakken stenen, met een centrale ruimte en de basementen van 3000 jaar oude zuilen. Deze locaties benadrukken de essentiële rol van het gebied rond Bidaa Bint Saud, en Al Ain in het algemeen, in de ontwikkeling van de oostelijke regio van het emiraat Abu Dhabi.
Hili-archeologiepark
De vondsten in het Hili-archeologiepark bewijzen dat hier het oudste agrarisch dorp in de Verenigde Arabische Emiraten stond, maar ook dat er in de bronstijd (3200 tot 1300 v.Chr.) en ijzertijd (1300 tot 300 v.Chr.) hier dorpen, begraafplaatsen, forten en agrarische infrastructuur waren. Het oude agrarische dorp ligt in Hili Site 8 en dateert uit het jaar 3000 v.Chr. Tussen 2500 en 2000 v.Chr. werd de nederzetting in Hili uitgebreid.
Deze periode is vernoemd naar het eiland Umm an-Nar voor de kust van Abu Dhabi. Hier zijn de overblijfselen van deze cultuur voor het eerst gevonden. De grootste verzameling graftombes en gebouwen uit deze periode in de VAE bevindt zich in Hili. In het Hili-archeologiepark zijn een aantal van deze bouwwerken uit de bronstijd toegankelijk voor het publiek. Hili ligt in de buurt van een gebied vol fossielen van soorten die duizenden jaren geleden hier leefden. Toen was dit gebied nog een zee.
Graftombes van Jebel Hafit
De 5000 jaar oude graftombes van Jebel Hafit markeren het begin van de bronstijd in de VAE. Tijdens opgravingen door Deense archeologen in 1959 zijn er in deze tombes restanten van keramische kruiken en koperen voorwerpen gevonden. Deze voorwerpen tonen het belang van de zeehandel in de Perzische Golf. De tombes bestaan elk uit één ruimte en zijn gebouwd uit onbewerkte of ruw uitgehakte stenen uit de omgeving. Ze verschillen van de nieuwere tombes van de Umm an-Narcultuur, hierboven genoemd, die opgetrokken zijn uit zorgvuldig bewerkte stenen en de overblijfselen van honderden mensen bevatten.
